Maar deze jongen huilt

Dinsdag 21 Augustus 2018 om 14:45

De avond was rustig verlopen. In kleine plukjes waren de mannen binnengekomen, jong en oud, uit alle windstreken, elk met een eigen verhaal maar met één overeenkomst: ongedocumenteerd. Een verschrikkelijke term, zo eentje die door Franz Kafka bedacht had kunnen zijn. Zo'n term waarmee een heel mens wordt gereduceerd tot het papiertje dat ie niet heeft.

Ze komen naar deze toevlucht om te slapen. Een bed, een warme douche, morgenochtend een ontbijtje en dan weer de straat op. Maar tussen nu en morgenochtend hebben ze een dak boven hun hoofd en wat gezelligheid van elkaar en de nachtwachten zoals ik. Een potje tafelvoetbal, een legpuzzel. En stopcontacten om hun telefoons op te laden, en Wifi om te appen met het thuisfront.

Het loopt al tegen middernacht als ik naar buiten loop, de tuin in, en iets naast me hoor. Daar, weggekropen in de schaduw, zit iemand zacht te snikken. Verrast, omdat ik dacht dat alle mannen al binnen waren, stap ik op 'm af.

Lees meer... (Eén reactie)