Kamperen bij de boer

Zondag 25 Juli 2010 om 21:10

Het was alweer een paar jaar geleden dat we bij een echte boer kampeerden. Vroeger, toen we op de fiets door Nederland trokken (en af en toe België of Duitsland schampten) waren we vaste klant bij de SVR. Toen we de iglo's verruilden voor een Flyer en de fietsen voor een Citroën CX reden we door tot de Provence en vielen als een blok voor La Douce France. Eerst kampeerden we nog bij Franse SVR-boeren, later bij zo klein mogelijke campings die bij voorkeur niet in de gidsen stonden, om zo de Hollandse enclaves te mijden.

Dit keer brachten we de tweede helft van onze vakantie weer eens in eigen land door. Bij de boer. Met alle charme die daarbij hoort: prachtige luchten, ruimte, rust en natuur. Donderdagavond kwam boer Willem even langs om te melden dat een van de koeien die nacht moest kalven, of we daar misschien bij wilden zijn... Ja, graag! Na de break vindt u wat plaatjes.

Lees meer... (Twee reacties)

Contrast

Zaterdag 17 Juli 2010 om 22:05

Vanmiddag wandelden we met Moeder over de markt in Bredevoort, waar verschillende kunstenaars hun werken exposeerden. Zo ook Thorsten Sieber, die zag dat Moeder vrijwel blind is en daarop het beeldhouwwerk waar hij op dat moment mee aan het werk was resoluut van zijn werktafel tilde en het op het perspex blad van Moeders rolstoel legde, zodat ze het kon betasten. Het contrast tussen het harde, gladde gesteente en de zachte, gerimpelde hand van Moeder deed me naar mijn camera grijpen.

(Vijf reacties)

De vingers van de duivel (en andere uitzichten)

Donderdag 15 Juli 2010 om 10:39

'Les doigts du diable' worden ze genoemd, de smalle, scherp uitstekende rotspunten van de Monts d'Ain die over het meer van Nantua wijzen, de vingers van de duivel. Als je bovenop zo'n vinger zit, rondom je een diepe afgrond en niets om je aan vast te houden, heb je wel zo'n vermoeden hoe ze op aan die naam zijn gekomen. Maar het uitzicht is prachtig: kijk hierboven maar rond (je blikveld is 180°).

Ons elftal streek neer aan de oever van dat 'Lac de Nantua' aan de kant van Port, een gehucht dat is vastgegroeid aan het al niet veel grotere Montreal la Cluse. Acht dagen zon, water, natuurschoon, opstaan bij zonsopkomst om verse croissants te halen (of een panorama te schieten), gezellige mensen en niets moeten. Heerlijk. Wat meer plaatjes na de break.

Lees meer... (Eén reactie)